Psalm 116 – Dziękczynienie uratowanego od śmierci

Alleluja.
Miłuję Pana, albowiem usłyszał
głos mego błagania,

bo ucha swego nakłonił ku mnie
w dniu, w którym wołałem.

Oplotły mnie więzy śmierci,
dosięgły mnie pęta Szeolu,
popadłem w ucisk i udrękę.

Ale wezwałem imienia Pańskiego:
«O Panie, ratuj me życie!»

Pan jest łaskawy i sprawiedliwy
i Bóg nasz jest miłosierny.

Pan strzeże ludzi pełnych prostoty:
byłem bezsilny, a On mię wybawił.

Wróć, moja duszo, do swego spokoju,
bo Pan ci dobrze uczynił.

Uchronił bowiem moje życie od śmierci,
moje oczy – od łez,
moje nogi – od upadku.

Będę chodził w obecności Pańskiej
w krainie żyjących.

(Wlg 115)

Ufałem, nawet gdy mówiłem:
«Jestem w wielkim ucisku».

Powiedziałem w swym przygnębieniu:
«Każdy człowiek kłamie!»

Cóż oddam Panu
za wszystko, co mi wyświadczył?

Podniosę kielich zbawienia
i wezwę imienia Pańskiego.

Moje śluby, złożone Panu, wypełnię
przed całym Jego ludem.

Drogocenną jest w oczach Pana
śmierć Jego czcicieli.

O Panie, jam Twój sługa,
jam Twój sługa, syn Twojej służebnicy:
Ty rozerwałeś moje kajdany.

Tobie złożę ofiarę pochwalną
i wezwę imienia Pańskiego.

Moje śluby, złożone Panu, wypełnię
przed całym Jego ludem.

na dziedzińcach domu Pańskiego,
pośrodku ciebie, Jeruzalem.