Psalm 108 – Bóg nadzieją swego ludu

Pieśń. Psalm. Dawidowy.

Gotowe jest serce moje, Boże,
zaśpiewam i zagram.
Zbudź się, chwało moja,

zbudź się, harfo i cytro!
Chcę obudzić jutrzenkę.

Wśród ludów będę chwalił Cię, Panie,
zagram Ci wśród narodów,

bo Twoja łaskawość [sięga] aż do niebios,
a wierność Twoja po chmury.

Bądź wywyższony, Boże, ponad niebo,
a Twoja chwała ponad całą ziemię!

Aby ocaleli, których miłujesz,
wspomóż nas Twą prawicą i wysłuchaj!

Bóg przemówił w swojej świątyni:
«Będę triumfował i podzielę Sychem,
a dolinę Sukkot wymierzę.

Do Mnie należy Gilead, do Mnie Manasses,
Efraim jest szyszakiem mojej głowy,
Juda moim berłem.

Moab jest dla Mnie misą do mycia;
na Edom but mój rzucę,
nad Filisteą będę triumfował».

Któż mnie wprowadzi do miasta warownego?
Któż aż do Edomu mię odprowadzi?

Czyż nie Ty, o Boże, nas odrzuciłeś
i już nie wychodzisz, Boże, z naszymi wojskami?

Daj nam pomoc przeciw nieprzyjacielowi,
bo ludzkie ocalenie jest zawodne.

W Bogu dokonamy czynów pełnych mocy
i On podepcze naszych nieprzyjaciół.