Alleluja.
Chwalcie imię Pańskie,
chwalcie, słudzy Pańscy,
wy, którzy stoicie w domu Pańskim,
na dziedzińcach domu Boga naszego.
Chwalcie Pana, bo dobry jest Pan,
śpiewajcie Jego imieniu, bo łaskawe.
Pan bowiem wybrał sobie Jakuba,
Izraela – na wyłączną swoją własność.
Wiem, że Pan jest wielki
i że Pan nasz jest nad wszystkimi bogami.
Cokolwiek Panu się spodoba,
to uczyni na niebie i na ziemi,
na morzu i we wszystkich głębinach.
Sprowadza chmury z krańców ziemi,
wywołuje deszcz błyskawicami
i dobywa wiatr ze swoich komór.
Poraził pierworodnych w Egipcie,
od człowieka aż do bydlęcia.
zdziałał znaki i cuda
przeciw faraonowi i wszystkim jego sługom.
Poraził wiele narodów
i zgładził królów potężnych:
amoryckiego króla Sichona
i Oga, króla Baszanu,
i wszystkich królów kananejskich.
A ziemię ich dał w posiadanie,
w posiadanie Izraela, swojego narodu.
Twe imię, Panie, trwa na wieki,
Twa pamięć, Panie – z pokolenia w pokolenie.
Pan bowiem zapewnia praworządność swojemu ludowi
i lituje się nad swymi sługami.
Bożki pogańskie to srebro i złoto,
dzieło rąk ludzkich.
Mają usta, ale nie mówią,
mają oczy, ale nie widzą.
Mają uszy, ale nie słyszą;
i nie ma oddechu w ich ustach.
Podobni są do nich ci, którzy je robią,
i każdy, co w nich ufność pokłada.
Domu Izraela, błogosław Pana,
domu Aarona, błogosław Pana!
Domu Lewiego, błogosław Pana,
wy, co boicie się Pana, błogosławcie Pana!
Niech będzie błogosławiony Pan z Syjonu,
który mieszka w Jeruzalem!